Torin RPG

-Antorin herberg-
-13 mei-
-morgen-
(Tjeba)
Nadat ik geholpen heb het lijk te verbergen en we aan tafel zitten zeg ik: 'Ik ben Tjeba, (met gedempte stem)u zei net wat over doodsmagie, zo zou ik het niet gelijk willen noemen, dan lijkt het net alsof ik graag mensen doodmaak. Zoals u wel gemerkt had los ik het liever op een andere manier op.Uw spreuk zag er ook niet al te heilig uit, wat betekent Mortia?
En hoe heet u eigenlijk?'
De waard brengt het ontbijt en ik begin te eten terwijl ik wacht op een antwoord.

-Antorin herberg-
-13 mei-
-morgen-
((Darren))
"Ik ben Darren,Mortia is de godin van de dood. Ik ben haar ogen en oren." fluister ik.
Snel eet ik mijn eten op. "Ik ga even kijken op de markt, kijken of er nog iets gebeurd is." zeg ik tegen Tieba.
Ik loop naar buiten. De zon is op en de markt begint. Naast het berichten bord staat een heraut. "Van nacht is er een dorp ten noorden van Antorin aangevallen door rover's het gerucht gaat dat deze rover's onder leiding staan van Graahhk de Bruten."zegt de heraut. Een zucht van angst gaat door de luisteraars iedereen begint druk te fluisteren."Graahhk die was toch weg gejaagt door de stadswacht van Antorin."Fluistert een man. "De Heer van Antoring bied 10 brons stukken per hooft van een rover en voor Graahks hooft bied hij 10 goudstukken!" zegt de heraut.

-Antorin herberg-
-13 mei-
-morgen-
(Tjeba)

Nadat Darren naar buiten is gelopen bedenk ik opeens dat ik naar het genezersgilde zou gaan.
Ik bedank de waard voor het ontbijt en ik loop naar het huis van Ricai.

Ik klop op de deur, Ricai doet open. Weer valt me op dat ze een beetje een moordlustige vonk in haar ogen lijkt te hebben, maar verder komt ze vriendelijk over.
'Kom binnen' zegt ze, 'loop gelijk maar door naar de slaapkamer rechts, daar ligt hij'
Ik loop naar binnen met Ricai direct achter mij aan, ik zie een man liggen, hij heeft allemaal zwarte plekken, ik fluister: 'Ai, de builenpest' Ricai schrikt 'dat meent u niet, dan ben ik ook besmet!' ik zeg: 'daar komen we snel genoeg achter, heeft u zwarte plekken? en hoelang geleden heeft u deze man voor het eerst aangeraakt?'
Ricai: 'Nee, ik heb geen zwarte plekken, alleen op mijn teennagel, maar dat is van een onsteking die verkeerd genezen is. Het is zeker een maand geleden dat ik hem aangeraakt heb'
Ik: 'U mag zich gelukkig prijzen, u bent blijkbaar bestand tegen de pest, dat zijn er niet veel, ik ben er ook bestand tegen, als u mij toestaat zal ik hem genezen, ik heb dit 1 keer eerder gedaan, maar het is moeilijk'
Ik stuur de mij zo bekende energieën het lichaam in en ik voel elke kleine beschadiging, ik genees elk klein stukje totdat ik alles gehad heb, dan herstel ik zijn levenskracht in zijn hele lichaam weer. (Rosi, lukt dit? ik stop hier 15 mana in)
(OC ik ben nu weg, vannaaf ergens weer terug, dus tot die tijd ben k gewn bezig met die genezing)

-Antorin park-
-13 mei-
-vroege morgen-

(Robbie)
Ik word wakker van een geschreeuw. 'Robbie' ik kijk op en zie Tim een van de jongens die samen met Thomas optrekt. 'Wat is er Tim?' vraag ik slaperig. 'We zijn gesnapt tijdens een inbraak en Arie is dood'weet hij hijgend uit te brengen. de andere jongens worden nu ook wakker, 'is Arie dood?' hoor ze fluisteren. 'Wie heeft dat gedaan?'vraag ik. 'Ik weet het niet het was donker'stamelt Arie 'maar hij droeg een bruine pij en had zwart haar, o ja en hij was erg bleek' 'Zorg dat de andere bendes het ook weten en laat ze voor die man oppassen' zeg ik. 'O ja er kwam ook iets zwarts uit de hand van de man toen Arie dood ging' zij Tim niet zeker of hij dat wel echt gezien had. 'Magie' fluisterde ik. opeens was iedereen klaar wakker. nu wist ik dat geen bende schoffies ook maar iets zou ondernemen als er een magiër bij betrokken was zouden ze wel uit de buurt blijven. 'Naar het riool we gaan een bezoekje brengen aan Thomas' roep ik met een beetje angst in mijn stem.

-Antorin gildekwartier-
-13 mei-
-morgen-

(Ra)
Na wat rond vragen kom ik aan bij het genezersgilde. Ik klop op de deur en een blonde vrouw doet open. Direct ben ik op mijn hoede. Ze heeft een vreemde vonk in haar ogen. "Bent u een genezer?" vraag ik haar, ze knikt. "Zou u dan eens naar mijn rug willen kijken? Ik begin er last van te krijgen." "Ja hoor, komt u maar mee" luid haar antwoord.

Er bevinden zich twee andere mensen in de kamer waar de vrouw me heen heeft geleid. Een man is blijkbaar ziek en ligt in bed. De andere man staat over de zieke heen gebogen en doet iets wat ik niet kan zien. Verbaasd kijk ik toe.

-Antorin en omstreken-
-13 mei-
-morgen-

((Darren mana count = 36))
Na het bericht van de heraut gehoord te hebben. Besloot ik in het bos te gaan wandelen om misschien een rover tegen te komen en wat geld te verdienen. Ik liep een tijdje rond en opeens zakte mijn linker weg. Snel haalde ik de struik weg, onder de struik was een gat van 1 bij 1 het liep een grot in. Snel ging ik het gat het was aarde donker in de ruimte alleen door het gat kwam een klein beetje licht. Ik rommelde wat in mijn tas en haalde mijn kandelaar en tondeldoos uit de tas. Vervolgens stak ik de kandelaar aan en keek ik om mij heen. Achter het gat werd de grot iets breder, het was er ongeveer twee meter op zijn hoogst maar er waren ook punten waar het ongeveer 1.70 hoog was.-Gelukkig ben ik niet zo lang dus daar heb ik geen last van.-
-Wat zou ik hier wel allemaal niet kunnen doen.- Plots bedacht ik dat ik hier zonder gestoord te worden kon experimenteren.
Ik klom weer naar buiten. Ik dekte het gat af met een struik, doofde mijn kandelaar en begon naar Antorin te rennen. Snel keek ik om me heen of ik Tjeba kon zien, maar helaas hij was nergens te bekennen. Toen liep ik de herberg in en vroeg aan de herbergier:"Beste man, heeft u toevallig papier, inkt en een veer die ik even kan lenen?" "Maar natuurlijk je hebt er voor gezorgt dat niet berooft werd, hier" Antwoorden de herbergier. "Bedankt." Ik liep naar een tafeltje en schreef een brief.

Toen ik klaar was gaf de herbergier alles terug en vroeg:"Zou u deze brief aan Tjeba kunnen geven? Als hij niet kan lezen hou hem dan en zeg dat hij me in het bos kan vinden. ((Je krijgt de brief via pm.))

-Antorin-
-13 mei-
-morgen tot vroege middag-

(Altrek)
Ik zie wat gerommel op het marktplein, dus ik besluit erheen te lopen. Als ik dichterbij kom zie ik waarom er zoveel oproer is. De heraut zegt dat er een roversbende is. Ik weet uit eigen ervaringen dat er soms mensen gedwongen worden tot roven door de koning, omdat hij al hun bezittingen afpakt. Ik besef wel dat de inwoners van Antorin nu wel meer op hun hoede zijn voor dieven en zakkenrollers, dus ik moet goed en rustig te werk gaan als ik niet opgepakt wil worden. Nadat ik de bange gezichten van de kinderen zie gaat er een kleine golf van medelijden door mij heen. Ik pak mijn luit en vraag of er verzoekjes zijn. "Speel de grote krijger van Dûnkelberg, alstublieft" zegt één van de kinderen. Ik stem mijn luit en kijk het kindje aan voordat ik begin. "Tuurlijk mijn jong" zeg ik en ik begin met het lied. Naarmate ik langer speel vragen meer mensen naar hun favoriete lied. Er komen steeds meer mensen kijken naar dit optreden en ik bedenk me dat ik misschien niet eens hoef te stelen vandaag, want zoals het er nu uit ziet verdien ik ook een aardige duit door alleen dit optreden...

-Antorin bossen/darren's schuilplaats-
-13 mei-
-middag-

((darren mana count 36))
Ik liep het bos in, ik sprokkelde wat hout bij elkaar en verzamelde gras. Toen liep ik naar het gat, keek om me heen.-Niemand- Haalde de struik weg, ging naar binnen en legde de struik weer op zijn plaats.
Binnen zocht ik een aantal stenen die ik als een twee bij een altaar opstapelde. Vervolgens legde ik hier gras op en daar over een stuk zwarte stof.
Af en toe keek ik naar buiten of Tjeba misschien aan kwam lopen.

-Herberg "de grote hond" te Andolin-
-13 mei-
-avond-

(Altrek)
Na een leuke dag op de markt besluit ik maar eens naar de herberg te gaan. Aangezien ik de vorige avond niet geslapen heb ga ik vandaag denk ik maar vroeg naar bed. Ik stap de herberg binnen en bestel een kleine maaltijd en een lekker drankje en betaal de herbergier voor de maaltijd en een kamer. Nadat ik klaar ben met mijn maaltijd groet ik de herbergier en loop naar boven. Terwijl ik naar boven loop komt een man naar me toe gelopen. "kan je misschien een leuk liedje spelen voor mij en mijn maat?" vraagt hij. Ik antwoord, "Nee sorry, ik heb gister een lange avond gehad en ga dus vandaag vroeg het bed in. Misschien morgen." Lichtelijk boos loopt de man naar zijn makker om uit te leggen dat ik geen liedje voor ze kan spelen. Ik loop de trap op en zoek mijn kamer op. Ik open de deur met mijn sleutel en stap naar binnen. In een mengeling van vermoeidheid en de haast om naar bed te gaan vergeet ik om de deur op slot te doen. Ik leg mijn kleren en andere spullen op de stoel, maar mijn dolk, luit en geldbuidel bewaar ik goed onder mijn kussen. Ik stap, in mijn onderbroek, in bed en val na een paar minuten in een diepe slaap...

-Antorín -
-13 mei-
-Ochtend-

Voor de algehele mensheid tot ontwaken kwam, kwam ik al reeds het dorp in, El Martillo. Gewapend met kruisboog en hamer wist ik mijn weg te vinden naar de taverne, waar de verdere helft van mijn opdracht zich duidelijk zou maken, wat het deze keer was wist ik zelf nog niet eens zeker. Maar in een stad als deze, kon het alles zijn, een edelman die zichzelf niet geliefd maakte ontvoeren, en bewaken tot deze het land uit was om nooit terug te komen, of een premie opsluiten. Wat het deze keer ook was, ik wist mijn werk, en ik zou het doen. Een envelop verdween in mijn broekzak, en gewapend met deze informatie zou ik verder op zoek gaan.

(( Wat er precies staat weet ik zelf nog niet, verzoeknummers worden gedraaid (^^) ))

-Andolin-
-13 mei-
-late avond-

(Robbie)
Na de hele dag gezocht te hebben naar Thomas stelde Tommy voor om te gaan slapen we zouden hem toch niet vinden het was de meester der verstopping en hij kende het hele riool uit zijn hoofd....

-Herberg de Vriendelijke Leeuw-
-13 mei-
-Ochtend-

NPC POST
De herbergier klopt zacht op de kamerdeur van jonkheer Sceltus, en doet deze open. Hij loopt naar binnen en plaatst een dienblad met ontbijt op de tafel, evenals een kom met water om te wassen. Op het dienblad ligt een dure brief, verzegeld met het familiewapen van Andeldorf in rood was. Zachtjes loop de herbergier de halfschemerende kamer weer uit, hierbij oppassend dat de slapende figuren in de bedden niet wakker worden.

-Herberg de Vriendelijke Leeuw-
-13 mei-
-Ochtend-

Na een goede nachtrust maakt Bert me wakker met een subtiele kuch, de geur van een goed ontbijt hangt in de lucht. Ik fris me op en begin aan het eten. Bert verteld me over een brief van mijn ouders, maar moe en hongerig dat ik ben zeg ik hem dat het maar later moet.

Na het ontbijt begeef ik mij naar buiten. Ik hoor al snel verhalen over een zekere roversbende die het omliggende steden moeilijk maakt. -Dit lijkt me een goed moment om te beginnen met het verspreiden van het goede- denk ik. Ik pak een stevig krat op het marktplein en laat Bert een menigte bij elkaar roepen.

"Burgers van Antorin verzamelt u! Jonkheer Sceltus Von Andeldorf, zoon en erfgenaam van Baron Von Andeldorf, gaat nu spreken! Luistert!"

Een groep van 15 tot 20 man begeeft zich langzaam naar waar ik sta. Zachtjes wordt er gefluisterd in de menigte en er worden nieuwsgierige blikken naar me geworpen. Als iedereen stil is begin ik mijn toespraak.

"Gegroet vrienden, ik ben Jonkheer Sceltus en ik vraag u om naar mij te luisteren. Bandieten en schurken bedreigen ons, stelen onze zuur verdiende centen. Naburige steden zijn al aangevallen en hoelang zal het duren voordat Antorin aan de beurt is? We moeten nu handelen! Zei de filosoof Danel Westbrocke niet: overwin één probleem en houd er daarmee honderd op een afstand? Als wij nu niet optreden tegen deze rovers zullen ze snel sterker worden en zullen er steeds meer bendes opstaan! Dit mogen wij niet laten gebeuren! Ik en mijne trouwe schildknaap Bert zullen vandaag en de komende dagen patrouilles in de omgeving uitvoeren op zoek naar mogelijke bandieten en ik vraag u help ons hiermee! De beloningen voor eventueel verslagen rovers mogen jullie onder elkaar verdelen! Geïnteresseerden kunnen zich melden bij mijn schildknaap. Danku!"

Onder de menigte, die ondertussen al een stuk groter geworden is, klinkt licht geklap en gejuich. Het grootste deel druipt al snel af, maar een vijftal mannen (en eventuele PCs) blijven staan en gaan naar Bert toe. Even later komt hij op me af en verteld hij me dat de vijf mee willen gaan op verschillende tochten in de omgeving naar rovers.

Aan het eind van de ochtend vertrekken we op onze eerste ronde, alleen ik en Bert zijn te paard. Na ongeveer een uur keren we terug. We zijn geen rover tegengekomen, maar wel verschillende reizigers, waaronder één uit het getroffen dorp. Hij verteld dat de roversbende laat in de nacht het dorp aanvielen. Ze hebben de belangrijkste winkels berooft en onder de dorpelingen zijn drie doden gevallen.

Na het middagmaal besluiten we nog een keer op patrouille te gaan. Na ongeveer een kwartier horen we geschreeuw in de verte. Ik en Bert snellen er te paard op af, en de rest volgt te voet. We komen aan op een open plek met daarop een koets en 6 personen. Twee ervan liggen op de grond en de andere vier staan er omheen met getrokken wapens. Bert komt het eerst in actie en schiet naar voren met zijn knots in zijn hand. De vier rovers stuiven uiteen en ik spoor mijn ros ook aan en ga achter één van de vier aan. Ik haal hem al snel in en na een korte schermutseling weet ik hem te overmeesteren met een slag op zijn zwaard arm, waarna ik snel mijn zwaard door zijn borst steek. Als ik mij omdraai zie ik Bert ingesloten door twee van de bandieten, de derde ligt op de grond onder de hoeven van zijn paard. Ik race naar hem toe maar lijk te laat te komen als opeens meerdere pijlen één van de bandieten doorboren. De vijf helpers zijn aangekomen. Als de laatste bandiet ziet dat zijn makkers overmeesterd zijn, slaat hij op de vlucht. Hij komt nog geen vijf meter als een goed gemikte pijl hem in zijn rug raakt waarna hij voorover valt en niet meer beweegt. Ik begeef mij naar de twee slachtoffers op de grond. Het zijn een vrouw en een man, de vrouw is ongedeerd, maar de man heeft een diepe snee in zijn zij en is haast niet meer bij bewustzijn. Snel roep ik Bert erbij en zeg hem de man achter op zijn paard te zetten. De vrouw help ik achterop bij mij.

"Mannen!" roep ik naar de vijf helpers. "Doe wat jullie willen met de bezittingen van de bandieten en haal uw beloning op. Maar zorg dat deze koets veilig, met alles erin, in Antorin gebracht wordt. Wij brengen deze man naar het genezersgilde, het zou mooi zijn als de koets daar wordt afgeleverd. Ooh en goed werk!"

Snel begeven Bert en ik ons naar het gildekwartier. Daar breng ik de man naar de genezers en betaal deze voor eventuele kosten. Ook schiet ik nog een wachter aan, ik stop het een aantal duiten toe en vraag hem om de dame te beschermen tot haar koets terug wordt gebracht. Ik vraag hem om het te melden bij mijn herberg als alles goed gegaan is.

"Kom Bert," zeg ik, "we brengen te paarden weg en gaan de stad in. Ik heb me wel weer genoeg ingespannen vandaag."

Als we vertrekken bij het gilde hoor ik nog de vrouw naar ons roepen, "ik dank u heren, het is goed om te weten dat er nog mensen zijn die weten hoe het hoort! Ik zal dit niet vergeten!"

-Herberg "de grote hond" te Andolin"-
-13 mei-
-ochtend-

(Altrek)
Ik word rustig wakker door de kreet van de haan. Ik voel onder mijn kussen en tot mijn genoegen liggen mijn luit, dolk en buidel er nog. Ik rol naar mijn andere schouder en kijk naar een lege stoel. Ik spring meteen uit bed. DIEVEN DIEVEN! roep ik. Ik kijk uit mijn raam of ik iemand zie die mijn kleren draagt, maar helaas. Boos bedenk ik dat ik nu niet zoveel kan doen. Ik loop met mijn deken ,gemaakt van een rode stof, om mij heen naar de herbergier. "Beste man, gisternacht zijn mijn kleren gestolen, heeft u iemand gezien met mijn kleren of dergelijke?" vraag ik. "Nee, maar ik kan je wel doorverwijzen naar het weversgilde. Daar hebben ze hele mooie kleren. Alleen kosten ze wel wat" antwoorde hij. Ik bedankt de man en ga zonder ontbijt naar het weversgilde...

------------------------------------------------
Er mag een pc mijn kleren gestolen hebben.

(even een terugblik naar gisteren omdat k daar nog een hele hoop moet doen )
-13 mei-
-Genezersgilde-
-namiddag-
Ik merk dat de genezing aanslaat, de man doet langzaam zijn ogen open.
Ricai, komt net binnenlopen en ik zie opluchting in haar ogen.
Vreemde combinatie met die altijd aanwezige vonk.
'Is het gelukt?' vraagt ze.
Ik antwoord: 'Jawel mevrouw, het kostte me behoorlijk wat energie, maar het lijkt erop dat de ziekte genezen is. Hij zal nog een paar dagen rust moeten houden en goed moeten drinken, maar dan kan hij zelfs weer aan de slag met zijn werk'
Ik voel me vermoeid en mijn maag begint opeens te knorren.
Ricai zegt: 'Ach, wat onbeleefd van mij' en ze loopt naar de keuken.
Een paar minuten later komt ze terug met een dampende schaal met stoofpot.
Een stoofpot heeft mij zelden zo goed gesmaakt, ik moet wel tot laat in de middag bezig zijn geweest met de genezing.
Als ik mijn kom bijna leeg heb vraag ik: 'Vrouwe, is deze man een bekende van u?'
Ricai:'jazeker, hij is mijn broer'
Ik: 'vandaar de dankbaarheid, ik dacht al, dit is niet zomaar een dorpsgenoot, ik raad u aan om uw emoties wat meer te verbergen'
Ricai: 'Ja, misschien is dat wel een goed plan, als ik dat eerder had gedaan...' ze zakt weg in een herrinnering.
ik laat haar en eet mijn kom verder leeg.
Ik zie dat ze ook een stuk brood op tafel had gezet, dat eet ik ook op.
Ik zeg: 'vrouwe Ricai, het wordt al laat, ik denk dat ik maar moet gaan.'
Ricai schrikt op uit de herrinnering en zegt: 'ja, ja, is goed. U bent bij deze trouwens toegelaten in het genezersgilde, u bent welkom in de gildehut, deze staat een paar huizen verderop. Hier brengen we langdurig zieken normaal onder. Hier kunt u ook de rest van de leden ontmoeten. Sommigen zijn nogal achterdochtig, maar als u samen met mij er heen gaat dan zal ik het ze uitleggen, mij vertrouwen ze wel'
Ik bedank Ricai voor het eten, en zij antwoord dat ik gek ben dat ik niet meer heb gevraagd hier voor, maar dat ze me dankbaar is.
Ik neem afscheid en zeg dat ik een dezer dagen graag de andere gildeleden wil ontmoeten.

-avond herberg Antorín-
Als ik de herberg binnenloop zwaait de waard naar mij en wenkt me.
'Kunt u lezen, heer?' vraagt de waard.
'Uhm, ja hoor, hoezo?' vraag ik.
'Ik heb een brief voor u van Darren'
Verbaasd neem ik de brief aan en bedank ik de waard.
Ik loop naar mijn kamer en open de brief, interessant, ik berg de brief goed op en kijk naar buiten, het is echt al avond nu, ik besluit toch nog even naar het bos te gaan.

Ik loop het bos in, volgens de beschrijving in de brief.
(Tref ik Darren daar?)
Nadat ik een tijdje bij het hol ben gebleven loop ik weer terug naar de herberg en ga direct naar mijn kamer, sluit af, en val snel in slaap. (ik blijf ook even om te mediteren als ik Darren niet aantref)

-14 mei-
-ochtend-
Ik word wakker van iemand die staat te preken over bandieten en met een groepje op heb wil jagen.
Het interesseert me niet heel veel, ik ben geen premie-jager ofzo.
Ik loop naar beneden en krijg van de waard weer een ontbijt aangeboden.
'Beste man, ik moet wel gaan betalen nu, anders gaat u failliet.' zeg ik
Waard: 'ach welnee, zonder u en Darren was ik al failliet geweest, neem dit ontbijt aan, u heeft al betaald voor de 2 nachten slapen'
Ik verbaasd: 'Oh? ik had toch maar voor 1 nacht betaald?'
Waard: 'Darren heeft de 2e nacht betaald, hij zij dat hij had gehoord dat u beroofd was'(kan wel toch?)
Ik: 'ach, dat kan ik niet aannemen, dan betaal ik wel voor zijn volgende nacht, ik ben mijn beurs tenslotte niet kwijt, en die is nog redelijk gevuld'
Ik pak mijn beurs en haal er 8 koperstukken uit, voor de nacht voor mij en voor Darren.
'4 koperstukken per nacht toch?' vraag ik.
Waard: 'Jawel, u heeft niet zo'n dure kamer en u bent een behulpzame gast. Ik heb eigenlijk recent mijn prijs verhoogd, maar u als oude klant en als behulpzame man ga ik dat niet vragen.' Hij kijkt me streng aan: 'Nee, ik neem het ook niet aan.'
ik: 'Goed dan, bedankt.'
Ik denk: wat een vriendelijke mensen eigenlijk hier, raar dat hier zo veel gestolen wordt.

Ik zoek een tafel waar de waard me straks mijn ontbijt kan komen brengen, ik zie een lange man met een grote hamer en een kruisboog.
Ik loop naar hem toe en zeg:'welkom hier, u bent ook nieuw, ik ben hier pas een paar dagen, wilt u met mij uw ontbijt genieten misschien?' in een plotselinge opwelling van vriendelijkheid.
De vriendelijke sfeer veranderd me.

-Antolín tot Herberg "de grote hond" te Andolin"-
-13 mei-
-ochtend-

(Robbie)
Treurig loop ik door de stad. Gisteren heb ik Thomas niet kunnen vinden en ik hoop dat alles goed met hem gaat. KRATS! opeens scheurt mijn broek. 'dat is fijn' mopper ik. Ik kijk Om en Zie daar een herberg. het raam op de eerste verdieping was open. Dat kwam even goed uit. Ik klim omhoog langs de klimplanten oppassend voor de stekels die wel vaker tegen inbrekers geplaatst worden. Als Ik het raam binnen kijk zie ik een slapende man in zijn bed. Al zijn kostbaarheden liggen te dicht bij hem maar vlak bij hem op de stoel licht een paar goede kleren. snel gris ik ze mee en spring uit het raam. En ren weg de eerste de beste steeg in. 'DIEVEN DIEVEN' Hoor ik nog achter me maar hij heeft me vast niet gezien.
Ik heb geen medelijden voor deze man hij had een goed gevulde buidel en kon vast wel nieuwe kleren kopen. Ik trek zijn kleren aan en voel in zijn zakken jammer geen geld maar ja wel kleren.

((De tijd gaat nu wel heel heel heel snel. Ik kijk een film slaap even uit en we zijn een dag veder. @Robbie, ik ben bezig met een kaart van antorin, ligt de herberg ook in Antorin. @Sceltus Epic post gozer, gaaf!))

-Bossen van Antorin, Darrens schuilplaats.-
-13 mei-
-latenmiddag-

((Darren))
Weer kijk ik om hoog, daar zie ik Tjeba staan. Ik wenk hem. "Tjeba, hier."
Tjeba volgte me het gat in. "Voor we iets gaan doen moet je dit weten, ik kan mijn krachten alleen gebruiken in het donker,kaars licht kan wel maar zonlicht niet."
((Dit weten nu alleen ik en Tjeba ik vertrouw er op dat jullie niet meta-gamen.))

"Ik heb net al even na gedacht over waar ik persoonlijk misschien wel mee wil experimenteren, ten eerste wil ik experimenteren met magische vallen om deze plek te beschermen misschien zijn er wel rovers achter in deze grot. Ook wil ik misschien wel experimenteren met gemodificeerde ondode en het is misschien wel lastig."

Vervolgens begon ik de hele nacht door te experimenteren met mana op hopen en er iets op gooien en als het niet werkte het op te zuigen.
((Ik stop er 15 mana in. Lukt kweet niet of Sander er iets in gooit.))

-Antorin bossen, darren's schuilplaats.-
-14 mei-
-ochtend-

((Darren mana 36 aangezien ik er vijftien in gegooit heb.))
Ik werd wakker en keek om me heen, ik was in mijn schuil plaats.-Ik moest in slaap gevallen zijn.- Snel keek ik door de struik in het gat.-Niemand.- Ik haalde de struik weg, ging door het gat en legde de struik weer weg.
Vervolgens liep ik naar Antorin, onderweg zie ik een patrouille en ik besluit ze te helpen. En weet vervolgens een rovershoofd te bemachtigen. Snel ga ik door naar Antorin. Wissel het hooft in voor 10 brons stukken. "Meneer weet u toevallig of hier een muntmeester is?" vroeg ik. "Ja, we hebben muntmeester Gilberg Goudgier ,maar het is wel een gier zoals zijn naam al zegt. Het is hier tegen over." antwoord de man. "Bedankt meneer, is hij wel eerlijk?" "Ja maar je kan hem absoluut niet foppen met nep munten."
Ik vertrok uit het huis van de stads heer en liep naar de munt-meester. Ik liep door de deur en er ging een belletje. Het winkeltje was stoffig er stond een toonbank en daar achter een stevige eikenhouten deur versterkt met staal. Er kwam een oude man door de stevige deur hij sloot de deur en zij: "Waar kan ik u mee van dienst zijn?"
"Zou u de koers van munten kunnen vertellen, een aantal bronzen munten willen wisselen voor koperstukken en kan ik hier een bank openen en hoeveel kost dat." vroeg ik. " De koers staat daar op het bord." Ik keek opzij en daar stond een bord.
Het bord:
1 goudstuk=10 zilveren stukken= 100 bronzen stukken = 1000 koperen stukken
((Prima koers toch?))

"Hoeveel bronzen stukken betreft de wissel?" Vroeg de man. "5" antwoorden ik.
"Een bank openen kost 10 bronzen stukken, hier heeft u 50 koperstukken." zij Gilberg. "Bedank, ik open vandaag geen bank."

(OC: Brecht, jij bent nu degene die voorloopt in de tijd. Iedereen is nog in 13 mei:p. Ik heb mijn post nog even geëdit, zodat ik in de namiddag/avond van 13 mei zit. Volgens mij zit de rest daar ook. Maar Tbloody zat idd fout, hij was op 13 mei aan het genezen. Misschien kan hij dit 13 mei in de ochtend/middag doen en de rest van zijn post in de late middag/ avond? Ik post zo nog IC, maar eerst even brunchen.)

IC:

-Antorin-
-13 mei-
-laat in de middag-

Na de verschillende patrouilles besluit ik dat het tijd is om de stad wat meer te verkennen.

"Kom Bert, we gaan even wat informatie winnen."
"Ja heer."

Vanaf het marktplein lopen we richting het centrale fort. Twee wachters in stalen harnas met hellebaarden houden me tegen bij de poort.

"Wat is uw doel hier?" Vragen ze.
"Ik ben jonkheer Sceltus Von Andeldorf, zoon van baron Von Andeldorf, en dit is mijn schildknaap. Ik wil graag een audiëntie met burggraaf D'Phillipe."
"Een ogenblik heer."

Na een kleine vijf minuten komt de wachter die naar binnengegaan was terug. "U en uw schildknaap mogen doorlopen." We lopen naar binnen en worden opgewacht door de kamerheer.

"Gegroet jonkheer Von Andeldorf, we hadden al geruchten gehoord over uw reis. D'Phillipe is blij u te kunnen ontvangen. Blijft u voor het avondmaal?"
"Graag heer," antwoordt ik, "het zou mij een eer zijn."
"Goed volgt u mij maar, uw schildknaap kan in de bijkamer blijven. Er zal eten naar hem gebracht worden."

Ik knik kort naar Bert en volg de kamerheer. We lopen door meerdere gangen en komen uiteindelijk uit in een prachtige kamer. Een grote, gedekte tafel staat in het midden, met aan het hoofd een man die wel burggraaf D'Phillipe moet zijn. Ik buig kort voor hem en zoen zijn zegelring vluchtig.

"Bedankt voor uw royale welkom heer, u heeft een prachtig onderkomen."
"Goed u te ontmoeten Von Andeldorf, ik heb vaak het genoegen gehad uw vader te spreken. Het is een goed man. Ik hoor dat u vanmiddag succesvol een roverbende gestopt heeft?"
"Dat klopt heer, ze probeerden onschuldige kooplieden te beroven net buiten de stad. Ik en een aantal dappere burgers wisten ze te overmeesteren."
"Goed werk, gaat uw toch zitten."

D'Phillipe wenkt naar een stoel aan zijn rechterhand en ik neem erop plek.

"Ik laat eten brengen en dan kunnen we over alles praten waarover u geïnteresseerd bent."
"Heel aardig heer, ik heb meerdere vragen."

Onder het eten praten ik en de burggraaf over verschillende zaken in de stad en omstreken. De belangrijkste informatie die ik wil verkrijgen is over de politiek, wie de militaire leiders zijn, wie de leiders van de kooplieden zijn etc. En over de militaire macht van Antorin, hoeveel wachters in dienst, hoeveel cavalerie etc. Ook vraag ik hem nog hoe groot de stad is en hoeveel inwoners er ongeveer zijn.
(Kan een SL mij hier, voor zover mogelijk, informatie over geven?)

-Antorin-
-13 mei-
-middag-

(Altrek)
Ik loop over het marktplein op zoek naar het weversgilde. Als ik aan een man vraag waar dit gilde is kijkt hij me verbaast aan, omdat ik alleen een rood laken om mij heen draagt.
De man: Hebben de rovers jouw ook te pakken gekregen?
Ik: Ja. Alleen vind ik het erg vreemd dat de rovers zo makkelijk de stad ingekomen zijn. Er zou toch een patrouille komen?
De man: Die is er ook, ik geloof dat er zelfs al wat rovers opgepakt zijn.
Ik: Waar kan ik die vinden? Misschien heeft één van die rovers wel mijn kleren.
De man: dan moet je naar het huis van de stadsheer, dat is hier naar rechts en dan de straat uit naar het grote gebouw.
Ik: Dank u zeer.

Ik ga naar rechts en loop de straat uit, zoals de man gezegd had. Als ik aankom bij het huis van de stadsheer is hij in gesprek met een man die vraagt naar de muntwisselaar. Ik wacht tot hun gesprek afgelopen is en vraag dan of ik de opgepakte mannen mag zien. "Sorry, maar die zijn allemaal onthoofd achtergelaten in het bos. Je kan er heen gaan, maar ik denk dat als je in de buurt bent van de onthoofde rovers waneer de andere rovers daar langskomen, dan zal je het waarschijnlijk niet na kunnen vertellen" zegt de man. "Ik wilde de mannen bekijken of ze iets droegen dat van mij was, maar dat zal nu wel stinken naar het zweet en bloed van die rovers" zeg ik. Nadat ik gevraagd had hoe ik bij het weversgilde kon komen legde hij het mij uit en zei dat ik ook wat meer moest eten, aangezien ik er nogal mager uit zie.

Ik kom aan bij een houten huis met daarboven, zoals de stadsheer al gezegd had, een naald en draad. Ik klop op de deur en een redelijk oude vrouw doet open. "Hoe kan ik je helpen" vraagt ze. "Ik ben op zoek naar iemand die wat kleren voor me kan maken" antwoord ik. Ze doet de deur verder open zodat ik naar binnen kan. Als we in haar kamer staan zie ik een paar anderen hard werken aan hun opdrachten. Ze meet me op en vraagt wat voor pak ik wil. Nadat ik uitleg wat ik mooi vind maakt ze een schets en vraagt of dat is wat ik wil. "Helemaal perfect" antwoord ik, bijna blij dat mijn kleren gestolen zijn...

-Antorín, herberg-
-13 mei-
-ochtend-

Net op het moment dat ik weg wilde gaan, vroeg en vreemdeling om samen te ontbijten, alhoewel het verleidelijk klonk, wist ik niet of ik de jongen moest vertrouwen. Maar ze zeggen, als je iedereen wantrouwt blijft er niets over. 'Dank je, ik kan wel een ontbijt gebruiken.' De brief moest maar even wachten, ik ging zitten en begon een licht gesprek. 'Mensen noemen mij El Martillo, en hoe mag jij heten, jonge man?' Ik probeerde mijn best om mijn gezicht vriendelijk te houden, maar voor een man als mij lijkt dat niet altijd zo.

-Antorín, herberg-
-13 mei-
-ochtend-

Ik vraag de waard om een extra ontbijt en bied hem een koperstuk aan, de waard neemt dit aan en haalt ontbijt.
Ik: 'Mijn naam is Tjeba, en wat is uw naam? en mag ik uw beroep weten? ik heb mij gisteren bewezen voor het genezersgilde' zeg ik met een glimlach op mijn gezicht.
Ik merk dat de man nogal moeite heeft zijn gezicht vriendelijk te houden, waarschijnlijk heeft hij veel meegemaakt, denk ik.

-Antorín, herberg-
- 13 mei -
- ochtend -

(Thaldeus)
Ik moet lachen om de jonge man. 'Ha, die is goed, in een grote stad moet je nooit een gewapende man om zijn werk vragen, want je zou het zo kunnen zijn.' Ik leunde wat dichter en glimlachte, de glimlach van een man die het liefst niet in een donkere steeg ontmoet, al kwam dat vooral door zijn grote gezicht en die baard die op dit soort momenten niet meewerkte. 'Ik ben hier voor een klusje, een vriend van mij moet even iets gedaan krijgen, dus daarom ben ik hier. Wat weet ik zelf niet eens. Zo gaat het altijd weet je, maar weet je werk is werk.' Langzaam leun ik weer naar achter en lach weer. 'En Tjeba, waarom ben je in deze streek? En nog beter waarom deel je jouw ontbijt met de geweldige El Martillo?'

-Antorín, herberg-
- 13 mei -
- ochtend -
(Tjeba)

ik denk: Hmm, ik mag deze man wel. wat bedreigend, maar weet waar hij het over heeft.
En hij bedoelt het goed, toch?
Ik antwoord: 'Wat mij hier heen brengt? ik ben op zoek naar meer kennis, en dan vooral kennis over magie, ik denk niet dat u me daar mee kunt helpen.
Ik begrijp uw beroep, ik ken ook wel mensen in die tak.'

-Antorín, herberg-
- 13 mei -
- ochtend -

(Thaldeus)
'Magie zeg je, dat is inderdaad niet mijn gebeid van kennis. Dus jij bent een magier hmm?' Eerlijk gezegd, moest ik toegeven dat ik niet al te bekend was met magiers, priesters, en al die andere. Zo praatte de twee mannen verder tot de zon hoog stond, en de dag in volle gang was. 'Dank je voor de maaltijd, Tjeba, nu moet ik richting mijn werk.'

De man stond op en liep weg de herberg, Antorín, genaamd naar de stad, uit. Hij keek in zijn zak en pakte de brief eruit. Hij opende het en las:

Je opdracht luidt als volgt:
Aan de rand van deze stad bevindt zich een oude vervallen windmolen.
Hier houden zich soms leden van het plaatselijke moordenaarsgilde op.
Jouw opdracht is om één van hen gevangen te nemen, zijn bijnaam is: de Slijper.
De rest van zijn identiteit is ons onbekend.
Als je hem niet gevangen kunt nemen is zijn hoofd ook goed, maar dit zal maar een deel van het geld opleveren.
Dit in verband met een bloedvete, waarin de betrokken persoon liever zelf het doodsvonnis voltrekt.
Getekend,
Je trouwe vriend

Hij knikte en besloot eerst informatie in te winnen over zijn omgeving, zijn vijand, en boven alles, wat die kok gebruikte voor dat heerlijke brood.

((Credits voor brief: Tbloody.))