Torin RPG

We zijn in Antorín, een grote stad in de buurt van de kust. Ten noorden van Antorín is een groot bos, vlak buiten de stadsmuur. Ten zuiden ligt de zee, op 3 dagreizen afstand. Ten oosten, op 2 dagreizen afstand, ligt het Resh á Hoc gebergte. In het westen is er niet veel, grasland dat uiteindelijk overloopt in zanderige stranden bij de zee.
We bevinden ons op het marktplein, waar we het geschreeuw van de kooplieden horen en de gekleurde rokken van de groepjes meisjes die samen inkopen gaan doen het beeld opvrolijken. Verschillende waren liggen op de kraampjes, en we horen in de verte het gelui van de klokken, hoog boven in de wachtposten aan de poorten van de stad. De zon schijnt, en het is een mooie dag voor de markt.
Enkele edelmannen te paard komen statig voorbijgereden, en een paar straatschoffies maken ruzie om een gestolen appel. Op een terrasje zitten twee dames met mooie rokken te genieten van een drankje, terwijl hun heren een praatje maken met de barman. Een paar vogels vliegen over, ver in de lucht. Het is een mooi plaatje.


-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

(Lilithu)
Rustig zit ik op een boomtak, verborgen voor nieuwsgierige ogen, verstopt tussen de bladeren. Ik kijk naar het gerommel onder me. Het lijkt erop dat de ruzie die die jochies hadden over de appel in een gevecht zal uitlopen. Sloom pak ik een appel uit mijn tas en maak ik een fluitend geluidje. Als de jongetjes naar boven kijken laat ik de appel vallen, en verbaasd vangt een van de twee jongetjes hem op, uit automatisme. Dolgelukkig kijkt hij omhoog, om me te bedanken, maar natuurlijk ziet hij niks. De jochies drentelen nog een poosje verbaast om de boom heen, totdat ze hun vriendjes zien en wegrennen. Ik doe mijn ogen dicht en geniet van de zon.

-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

((Darren))
Ik ben net de stad binnen gekomen van een lange reis.-Pfoe wat is het warm.- Ik loop naar een terras en bestel wat te drinken en te eten.

-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

(Tjeba)
Ik kom de stad binnengelopen met mijn kap over mijn ogen.
Ik kijk net onder mijn kap door en verbaas me over de overdreven vrolijkheid en felle kleuren die ik zie.
Niemand lijkt me op te merken, ik vraag aan 1 van de marktlui of hier in de buurt een herberg is.
Hij kijkt me wat bevreemd aan en zegt: 'Kijkt u eens achter u'.
Ik draai me om en zie een houten bord met een bed en een ketel er op staan 'Ach natuurlijk' zeg ik 'ik had niet goed gekeken, bedankt'.

Ik loop de herberg binnen, waar het een drukte van jewelste is.
Bij de bar aangekomen vraag ik aan de waard: 'Heeft u misschien nog slaapplaatsen voor vannacht? ik heb namelijk net een reis te voet achter de rug en zou wel wat slaap kunnen gebruiken.'
De waard antwoord: 'Jawel heerschap, maar waar is uw bagage dan? bent u zonder spullen hier heen gereisd?'.
Ik antwoord: 'Ik ben overvallen, maar het geeft niet, mijn beurs is veilig' Ik knipoog naar hem en pak wat geld uit mijn beurs.
Ik vraag:'Wat ben ik u schuldig voor een goede maaltijd en een zacht bed?'
De waard antwoord:'Heer, u heeft aangetoond dat u geld heeft, u kunt bij ons wel achteraf betalen, of u kunt werken als u dat liever heeft, wij hebben nog iemand nodig die kan helpen in de stallen voor vannacht.'
Ik kijk een beetje beledigd en zeg:'zie ik er zo vies uit dan? ach, het zei zo, ik zal toch iets moeten doen om geld te verdienen hier.
Weet u misschien of er hier een genezersgilde is?'
Waard: 'Bent u ziek dan?'
Ik glimlach en zeg: 'nee, ik ben een genezer, ook al zie ik er niet zo uit misschien'

-Antorín marktplaats-
-12 mei-
-middag-

(Myr)
Het is druk op de marktplaats, mij te druk. Misschien had ik ergens anders moeten proberen mijn jachtbuit te verkopen. Maar ach, het is wel altijd gezellig als het zo druk is. Ik kijk om me heen en zie een herberg. Oorspronkelijk was mijn plan om ergens een slager te zoeken en daar mijn prooi te verkopen maar even wat drinken in de herberg kan geen kwaad. Misschien wil de herbergier wel vlees kopen.

Ik stap de herberg in. Het is er helaas net zo druk als buiten, ik zucht. Ik dring me door de massa naar de bar en kijk of ik de herbergier zie. Die blijkt echter in gesprek te zijn met een man met donker glad haar. Ik vind dat de man er niet heel sympathiek uitziet. Ik weet niet waar ze het over hebben, het boeit me ook niet echt. Ik leun tegen de bar aan en hoop dat de herbergier gauw klaar is.

(vervolg op mijn eerdere post)
Waard: 'Ah, dat komt altijd van pas!
Nou, goed dan. Het genezersgilde bevindt zich wat verder naar het zuiden van Antorín.
Daar zit het gildekwartier hier kunt u verder vragen.
Als u deel wilt gaan uitmaken van het genezersgilde moet u contact opnemen met Ricai, als u in het gildekwartier naar haar vraagt dan vindt u haar wel.'
Ik: 'Dank u heer, ik denk dat deze dame nu uw aandacht wil. Ik zie u iets later vandaag wel, ik ga nu naar het gildekwartier.'
Ik glimlach naar de dame en loop de herberg uit.

-Antorín marktplaats-
-12 mei-
-middag-

(Myr)
Al snel is de herbergier klaar met de man. Of andersom natuurlijk. 'Dank u heer, ik denk dat deze dame nu uw aandacht wil. Ik zie u iets later vandaag wel, ik ga nu naar het gildekwartier.' hoor ik de gladharige zeggen. Terwijl hij wegloopt lacht hij naar me. Misschien was hij toch wel aardig. Ik lach terug. De herbergier komt nu naar mij toe. 'Kan ik u helpen?' vraagt de herbergier aan mij. 'Eigenlijk hoopte ik dat ik u kan helpen,' luid mijn antwoord. 'ik heb twee grote hazen geschoten en nu wil ik die verkopen. Heeft u interesse?' Ik leg de tas waar de hazen inzitten op tafel en open hem. De geur van vlees en bloed komt me tegemoet vanuit de tas. Gelukkig heb ik de hazen eerder vandaag al gevild anders zou de geur nog veel sterker zijn. De herbergier kijkt niet erg gecharmeerd. 'Ik koop alleen alleen maar vlees van het slagersgilde, hup oprotten met die hazen.' Zegt de man grof. Beteuterd kijk ik hem aan. 'Slagersgilde?'

-Antorín herberg- simpel genoeg ;] ((DUs krijgen we tientallen herbergen in een stad met de zelfde naam. Oke))
-12 mei-
-namiddag-

((Darren))
Ik zag de man praten met de herbergier.-hihi, in de paardestal, zelfs als ik berooft zou zijn zou ik dat nog niet doen. Het word al wat kouder fijn. Mischien moet ik ook maar is een slaap plaats vinden.-Ik loop naar de herbergier toe. "Goede dag, heeft u nog een kamer voor een persoon?" zeg ik."Nee, sorry bijna alles is vol ik heb nog een twee persoons kamer met twee bedden voor u." "Doe dat dan maar, hoeveel kost het." "Twintig brons stukken"antwoord de herbergier. Ik kijk in mijn buidel."Hmm dat is dan het laaste"Zeg ik. "Oke het is kamer nummer zeven"
Snel loop ik de herberg uit opzoek naar de meneer die berooft was.-Ah daar is hij. "Meneer, wilt u een gratis slaap plaats? Ik heb nog een bed over in mijn kamer." zeg ik.

-Antorín marktplaats-
-12 mei-
-middag-

Snel loop ik weer naar buiten. Ik wil niet nog meer ruzie krijgen met de herbergier. Als ik eenmaal buiten ben haal ik diep adem daarna sjok ik verder, geen idee waarheen. Ik had niet zo'n bot antwoord verwacht van de herbergier. Ik ben geschrokken en een beetje verdrietig. Ik vraag me af sinds hoelang er al een slagersgilde is in Antorín. De laatste keer dat ik hier was in ieder geval nog niet. Ik zou nu natuurlijk de hazen aan het slagersgilde kunnen verkopen maar ik vermoed dat zij een licentie of iets dergelijks van me nodig hebben. Als illegale jager heb ik die natuurlijk niet. Het verdrietige gevoel in mijn maag wordt groter. Ik vraag me af of ik helemaal voor niks hierheen ben gekomen, als ik geen hazen kan verkopen hier kan ik hier helemaal niks. Een wanhopig gevoel overmant me. Opeens wordt ik duizelig, struikel maar blijf overeind doordat ik nog net een boom kan vastpakken. Ik besluit om even te gaan zitten. Ik zak neer langs de stam van de boom en ga zitten in een gemakkelijke houding. Het wanhopige gevoel overmand me. Ik sluit mijn ogen.

-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

(Lilithu)
Ik zit nog steeds van de zon te genieten in de boom, uitgestrekt als een kat, als ik opeens een trilling door de stam voel gaan, en de geur van bloed door mijn neus dringt. Hm, het doet me denken aan de jacht.
Ik heb al een tijd niet meer gegeten, bedenk ik me nu. Gisteravond voor het laatst. Ik besluit om maar eens in actie te komen, maar eerst eens zien wat er vier onder me gebeurt. Ik zie een vrouw zitten, iets ouder dan ik maar niet veel. Ze is verdrietig. De geur van bloed komt uit haar tas, en ik vanaf hierboven kan ik er net in kijken. Twee flinke hazen, lekker.
Ik kom overeind op de tak waar ik op lag en spring naar beneden, waarbij ik land op een dikke tak anderhalve meter onder me. Hiervandaan laat ik mezelf op de grond vallen. Ik land een meter naast het jagertje.
Hm, ik heb haar vast laten schrikken. Ik glimlach naar het jagertje en wil weg lopen.

-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

(robbie)
ik leun lekker tegen een boom aan en luister naar de geluiden van het marktplein. Maarten en Hanco maken ruzie over een appel. maarten had de appel gepakt maar Hanco had de man afgeleid. ik zucht, 'ze kunnen het niet gewoon delen' mompel ik zachtjes. Opeens hoor ik een gefluit boven me, ik kijk omhoog en zie een appel vallen snel gris ik hem uit de lucht.Ik kijk in de boom om degene te bedanken maar er zit niemand. 'Kom snel Robbie er is een man met zijn beurs open in slaap gevallen' roept Tonny. Ik glimlach dat word een lekker biertje vanavond roep ik en ik ren achter ze aan. Terwijl ik ren denk ik: toch raar het was toch geen appelboom?

-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

(Ra)
Ik open mijn ogen. Ik voel hoe Myr slaapt in mijn achterhoofd. Zoals gewoonlijk zich onbewust van mijn aanwezigheid. Opeens springt iemand op de grond naast me. Ik schrik me kapot, wat me nog chagrijniger maakt dan ik al was. De vrouw die naast me op de grond is geland draagt vooral zwarte kleding. Ze kijkt achterom en toont me een glimlach, volgens mij een neerbuigende glimlach. Dat was de druppel, me eerst laten schrikken en daarna neerbuigend doen. 'Hé,' roep ik, 'waar was dat voor nodig? Je maakte me wakker", vervolg ik kwaad.

-Antorín marktplein-
-12 mei-
-Middag-

(Lilithu)
Hm, dat was een reactie die ik niet had verwacht. Ik hou er niet van om afgesnauwd te worden. Het lijkt wel een ander meisje dan net. Geïnteresseerd kijk ik haar aan.
'Net zou je het nog niet erg hebben gevonden.'
Ik besluit haar maar te laten. Ik wil eten.

-antorin marktplein-
-12 mei-
-namiddag-

Na even gewacht te hebben op de man zijn antwoord zeg ik:"Het kamernummer is zeven."
Ik loop naar de herberg en ga ergens aan een tafeltje zitten.

-antorin herberg-
Ik vraag aan de andere mensen aan het tafeltje: " Is er deze week nog iets gebeurd?"

-kraampje aan de zijkant van antorin marktplein-
-12 mei-
-namiddag-

(Robbie)
'Hanco, maarten ga de eigenaars van het kraampje afleiden terwijl ik de beurs gap' fluisterde ik. Ik keek nog even hoe Hanco nieuwsgierig naar de peren van het kraampje keer waardoor de eigenaar op hem ging letten. Ik kniel naast de man neer. Heel vorzichtig pak ik een voor een de munten uit de beurs ik vul de beurs weer met wat steentjes zodat de man het gewicht niet zou opmerken. 'Schiet op ik zie de stadswacht om de hoek' fluisterde Tonny bang. Net toen ik opstond werd de man wakker. 'Rennen' roep ik. We zetten hem op een lopen, achter ons klinkt nog wel het 'Houd de dief!' maar Tonny Hanco en ik zijn al een herberg binnengegaan. om geen aandacht te trekken loop ik naar de barman en bestel 3 bier. 'He jij!' zij hij wijzend naar Tonny 'jij was weggerend zonder te betalen' riep hij boos. Snel spring ik tussenbeide. 'Ik betaal wel voor hem' zeg ik en ik overhandig hem een koperstuk. met 3 bier gaan we aan een klein tafeltje aan de rand zitten en wachten we op de rest van de bende. 'nog geluk dat we de zwarte kraai niet zijn binnengelopen' zegt Hanco. 'Waarom?' vraagt Tonny. 'sinds Robbie hier het met de dochter van de eigenaar heeft gedaan komen we daar niet meer naar binnen zonder een kruisboogpijl door ons hoofd' roept Hanco lachend.

-Gildekwartier-
-12 mei-
-namiddag/avond-
(Tjeba)

Ik hoor een man vragen of ik met hem in de kamer wil slapen, ik ken hem niet.
Hij wacht op antwoord, dat is duidel, opeens overvalt een herrinnering me.
Wanneer ik weer helder kan zien en denken is de man opeens weg, ik meen me te herrinneren dat hij een kamernummer noemde, ach ik heb nog wel geld genoeg voor vannacht.
Ik spreek een man aan, want hier zou wel ongeveer het gildekwartier moeten zijn. 'Meneer, weet u misschien waar ik Ricai kan vinden? Ik ben namelijk op zoek naar het genezersgilde'
De man draait zich om 'Ja, wat moet je? Oh Ricai, twee huizen verderop linksaf, dan ben je er.
Kijk maar uit dat ze je niet opensnijdt met die messen van haar!'
Enigszins verbaasd bedank ik de man en loop ik naar het huis en klop ik op de deur.
Een vrouw van een jaar of 30 doet de deur open, ze heeft lange asblonde haren en lijkt een soort moordlustige vonk in haar ogen te hebben.
Ik zeg: 'Vrouwe, ik ben op zoek naar Ricai van het genezersgilde, of bent u dat misschien?'
Zij antwoordt: 'Die heeft u gevonden, dat ben ik inderdaad, wat wilt u? u ziet er niet gewond uit'
Ik: 'Ik wil graag wat meer weten over het genezersgilde hier, over hoe men hier te werk gaat enzo, ik ben zelf ook genezer ziet u'
Ze kijkt me afkeurend aan.
'Wat is uw specialiteit dan? verbinden? operaties?' spottend:'zielenpijn?'
'Vrouwe, ik ben een magisch geneesheer, ik specialiseer me vooral op fysieke wonden'
Ze schrikt duidelijk 'MAGISCH?!?'
Ik wat verbouwereerd 'Jawel vrouwe, heeft u geen magiër in uw midden dan?'
Ricai: 'Ik heb nooit een magiër gesproken zelfs maar, en ik wist niet dat je er mee kon genezen, ik dacht dat ze er alleen maar waren om te doden!'
Ik: 'O nee mevrouw, integendeel' zeg ik glimlachend.
'Ik hou mij vooral bezig met het overeindzetten van gevallen mensen, sommige arme zielen hebben geen geld om me te betalen, maar ik kan ze moeilijk aan hun lot overlaten toch?'
Ricai: 'nou, meld u morgen maar voor een test, ik heb een zieke die ik niet genezen krijg, zelfs Tardan, de kruidenman, heeft het niet kunnen verhelpen.
Dit zal uw toelatingstest zijn'
Ik knik 'Dank u vrouwe, ik zal er zijn, waar precies?'
Ricai: 'zoek me hier op, ik weet niet waar u overnacht, maar let op uw bezittingen, als ik u was zou ik maar een herberg nemen!'
Ik: 'Dank u, ik heb reeds een kamer geregeld in de herberg'
Ricai: 'En wat is uw naam eigenlijk?'
Ik: 'Mensen noemen mij Tjeba, maar mijn eigenlijke naam is Kredan Dermorson'
Ik neem afscheid van Ricai en loop weer terug naar de herberg.
Het begint al te schemeren.

- antorín marktplein-
-12 mei-
-namiddag/avond-

(Ra)
'Net zou je het nog niet erg gevonden hebben.' Bah, wat is dat nou weer voor excuus. Ik spuug op de grond om mijn woede af te reageren en loop chagrijnig weg. Het meisje kan me niks meer schelen. Ik begin honger te krijgen, misschien moet ik maar ergens wat eten kopen. Het geld dat ik er voor nodig heb dat steel ik wel.
Als ik over de markt loop en om me heen kijk zie ik vrij weinig mensen het begint tenslotte al te schemeren, er zijn echter nog genoeg mogelijke slachtoffers. Dan zie ik het perfecte slachtoffer, een perenkoopman met een dikke buidel. Hij staart in de richting van twee wegrennende jochies. Snel leg ik mijn hand op zijn beurs en knoop de beurs los. Met de beurs in mijn hand verborgen, zodat niemand hem ziet loop ik weg.

- antorín marktplein-
-12 mei-
-avond-

Het is al laat in de avond als ik op mijn trouwe ros, Bacarat, het stadje binnen rij. Bert, mijn schildknaap, volgt op zijn paard.
Ik kijk even rond en zeg tegen Bert:
"Zoals Westbrocke al schreef, men kan niet goed handelen, zonder ook goed te slapen. Breng jij onze paarden naar de stal dan zoek ik naar een goede plek om te overnachten. Ooh en zeg maar dat ze Bacarat extra moeten verwennen, tegen een vergoeding natuurlijk."

Ik vraag op het plein rond of er ergens goede slaap plekken zijn en wordt al snel verteld dat er twee herbergen zijn. Één grote en goedkope en een kleine, duurdere genaamd de Vriendelijke Leeuw. Ik bedankt de burger die mij geholpen heeft en stop hem een munt toe, vervolgens begeef ik mij naar de Vriendelijke Leeuw.
Eenmaal binnen loop ik naar de herbergier toe. "Beste man, ik wil graag uw duurste kamer en een goed avondmaal voor mij en mijn schildknaap."
"Maar natuurlijk Heer." Antwoordt hij, waarschijnlijk herkende hij het wapen van Von Andeldorf om mijn vinger. "Ik laat het meteen klaarmaken, wilt u ook een ontbijt in de ochtend?"
"Zeer graag beste man, laat het eten maar naar mijn kamer brengen. En stuur ook een bediende, ik wil mij graag opfrissen na deze reis."
De herbergier geeft mij de sleutel en begeleidt mij naar mijn kamer.
Voor ik mijn kamer binnen ga vraag ik de herbergier nog om een bediende naar Bert bij de stallen te sturen om hem naar mijn kamer te brengen.

-antorín marktplein-
-12 mei-
-avond-

(Altrek)
Het is laat in de avond en ik kom de stad binnen gelopen. Ik zie een paar dronken mannen langs strompelen. Ik loop in de richting van de herberg "de parel". Ik stap naar binnen en zie een volle zaal. Ik kijk rond of er mensen zijn die heel dronken zijn, want dit zijn de makkelijkste prooien. Een paar mannen zien er aardig aangeschoten aan en ik besluit naar één van hen toe te lopen. Ik bestel een biertje en vraag of de aangeschote man een leuk liedje wil horen. De man antwoord "Jaahhh. Ik houww wel van ueuenh liedjuh. Ken je klads klads gaat het paardjuh?" Ik ken het liedje niet maar besluit dat het niet zoveel uitmaakt aangezien hij hem zelf waarschijnlijk ook niet helemaal herinnert. Ik begin aan een lied waarin af en toe klads klads gaat het paardje in voor komt. Als ik klaar ben ziet de man er tevreden uit. Ik begin tegen hem te praten en beetje bij beetje begint hij me aardig te vinden...

-antorin herberg-
-12 mei-
-avond-

((Darren))
Na een tijdje gepraat te hebben met de mensen aan mijn tafeltje, wordt ik moe en loop ik naar boven. Ik loop kamer nummer 7 binnen en val in slaap.

-antorin herberg-
-12 mei-
-avond-
(Robbie)
'Robbie' klinkt vrolijk het door de herberg. Ik kijk om en zie Aldrik en maarten binnenkomen. 'Wat is de buit?'vraagt hij glimlachend aan mij. '12 koperstukken' zeg ik 'maar er zijn er al 4 op' voeg ik er lachend aan toe.'Zullen we gaan slapen?'vraagt Tonny moe. Ik kijk naar het vermoeide jochie hij is pas sinds een paar maanden bij ons en na wat opwinding is hij altijd moe. 'Kom' zegt Aldrik ik weet een goed plekje in het park...

-Antorin herberg naar Antorin Marktplein naar antorin appeltuin-
-13 mei-
-vroege morgen-

((Darren mana count = 45))
Ik word wakker, het is stil in de herberg iedereen slaapt nog. Stilletjes loop ik naar het raam en schuif het gordijn opzij. Buiten is het nog donker, zelf de kippen slapen nog.
In stilte kleed ik me aan en loop de kamer uit. Kraak kraak voetje voor voetje sluip ik de trap af. De in de herberg ruikt het naar goedkoop bier en rook.-Bah- Snel loop ik door naar buiten. Op de marktplaats strek ik mij uit. Ik snuif de vroege morgen lucht op.-Ahh heerlijk-
Ik kijk om mij heen, ik zie de heuvels van de appeltuin.-Laat ik daar even bidden.- Snel loop ik naar de appeltuin.
Ik kniel op een heuveltje en bid tot Mortia. Ik kijk om me heen.-Niemand hier- Ik pluk een aantal appels. "Je mag hier niet plukken." Zegt een jonge stem. Verschikt kijk ik om. Daar staat een straatjongen. "Voor 5 koperstukken houd ik mijn mond." zegt je jongen. "Wat denk je wel niet! Mij af persen!" zegt ik. Ik kijk naar de hemel.-Gelukkig de zon is nog niet op.- Ik kijk de jonge weer aan. Plots verschijnt de angst in de ogen van de jongen en rent hij hard weg.
-Sukkel. Wat is het toch een mooie nacht.- Rustig wandel ik terug naar de herberg. Ik doe de deur open, en daar staan een stuk of tien jongens van ongeveer 16.((Ik wou eerst liever een invasie van reptielen maar ik weet niet hoe vrij deze rp is dus dat heb ik maar niet gedaan, ik wacht wel even tot de spannende plotlijn open ligt.) Ze kijken verschikt op. "Wat zijn jullie aan het doen?" vraag ik. "Euhhhh, nnnnietssss." Antwoordt een jonge stotterend. Opeens zie ik het zee zijn het geld van de herberg aan het leeg gappen. "DIEVEN!!" Scheeuw ik en ik trek mijn dolk.
Snel steek ik iemand neer, een jonge komt op me afstormen. "Mortia" fluister ik zacht en een zwarte bal schiet dwars door de jonge heen. Krijsend van de pijn valt de jongen neer. Nog een jonge rent op me af. En haalt uit naar mijn maag. -Gelukkig men maliënkolder houd het tegen. Hij is nu wel zich baar.- Ik zie dat ik het niet in mijn eentje zou houden."HELP HELP" Schreeuw ik.

((Note over de maliënkolder, ja rosi wist het al . Nee jullie niet want hij zit onder mijn pij en is dus alleen zichtbaar als iemand me daar heeft proberen te steken zoals nu. Note to self: mana count = 36))

-antorin herber "de parel"-
-13 mei-
- vroege ochtend-

(Altrek)
Ik heb de hele avond met de man gepraat en langzaam maar zeker werd hij zo dronken als maar kan. Ik besef dat het bijna ochtend is en ik besluit hem mee te vragen naar mijn kamer. Samen lopen we de trsp op, terwijl ik hem half moet dragen omdat hij zelf niet meer kan lopen. Vlak voor mijn kamerdeur kijk ik om mij heen en gooi hem op de grond. "niemand te zien" denk ik. Ik pak zijn buidel waar niet heel veel meer in zit na de drinkpartij van vanavond, maar nog wel genoeg. Ik stop de buidel bij mijn andere buidel in mijn binnenzak. Ik loop naar beneden en loop de herberg uit. Terwijl ik naar het marktplein loop op zoek naar een lekker stuk fruit hoor ik een man roepen om hulp. De stem komt uit een andere herberg. Ik besluit hem niet te gaan helpen, omdat ik dan mijn dekmantel als muzikant kan verliezen. Ik koop een stuk fruit en ga in de schaduw zitten onder een boom. Ik geniet van het gejielp van de vogels boven mij. "Vandaag belooft een goede dag te worden" zeg ik...

-antorín donker steegje-
-13 mei-
- vroege ochtend-

(Ra)
Ik open mijn ogen. Ik heb heel slecht geslapen. Gisternacht heb ik nergens meer een slaapplek kunnen vinden dus heb ik hier in het park moeten slapen. Ik kijk of ik al mijn spullen nog heb en haal opgelucht adem als ik zie dat alles er nog is. Ik kom overeind en verzamel al mijn spullen bij elkaar. Het frustreert me dat ik nog steeds de kleren van Myr aan heb, ik had liever mijn jurk aangehad. Maar het moet maar. Nu moet ik gaan doen waarom IK hier gekomen ben. Myr is hier misschien gekomen omdat ze twee hazen wil verkopen. Ik ben hier voor een heel andere reden. Waar zou het genezersgilde ergens zitten?

(Tjeba)
-Herberg Antorín-
-13 mei-
- vroege ochtend-

Ik wordt wakker in het hotel, ik controleer of mijn buidel niet leeggeroofd is.
Gelukkig, alles zit er nog in.
Ik besluit mijn spullen te pakken en even een wandeling te maken voordat ik de waard vraag om een ontbijt.

Terwijl ik aan het wandelen ben hoor ik opeens geschreeuw.
Ik ren er heen.

Het blijkt dat de man die mij een kamer aan had geboden opeens in gevecht is.
Ik snel hem te hulp.
Ik: 'Waag het niet deze heer wat aan te doen! of jullie krijgen met mij te maken!'
De grootste, hun leider misschien, kijkt om en loopt spottend lachend naar mij toe.
'En wie mag jij dan wel zijn?'
Ik zie dat ze bezig waren met het roven van iets.
Ik:'Jij bent wel de laatste aan wie ik dat zou vertellen, laat jullie buit vallen en scheer je weg'
De Jongen grijpt zijn dolk en wil me steken.
'Dwaas, Vlucht in mijn aangezicht, Wees bang als de nacht! FEAR'
Ik cast een Fear effect zodat hij doodsbang wordt voor mij. (note to self, nu 41 mana over)
Omdat hij zo doodsbang wegrent terwijl zijn vrienden nog niets gezien hebben van een gevecht raken zij ook in paniek, een dreigement en wat angst werkt altijd goed. Ik glimlach.
Ik zie dat 1 van de schoffies probeert een zak mee te nemen.
Ik schreeuw:'Laat dat LIGGEN!'
van de schrik laat hij het vallen.
Ik zeg tegen de man van gisteren: 'Gaat het heer, u bent gestoken is het niet? laat mij eens kijken'

-Antorin herberg-
-13 mei-
-morgen-
"Bedankt, het gaat de maliën heeft de klap gehouden. Maar zonder u had ik het niet gered, de zon komt bijna op en ik ben niet zoon groot vechter"zeg ik. "Oja ik zag dat je een doodsmagier bent, die worden niet zoo geliefd zullen we even de lijken verbergen die door spreuken geraakt zijn."fluisterde ik. Ik begon het lijk dat ik met mijn spreuk geraakt had weg te slepen.
De baas kwam net aan lopen. "Wat is hier gebeurd?"zij de baas. "Een overval heer, we hebben kunnen voorkomen dat u kas leeg geroofd werd." antwoorde ik. "Bedankt bedankt, als dank geef ik jullie allebei een gratis ontbijt."zij de baas.
Ik ging aan een tafeltje zitten en wachten op mijn eten. "Hoe heet je eigelijk?" vroeg ik aan de man die me te hulp was geschoten.